Op 7 juli leggen artsen in ons land het werk neer.

Niet omdat ze geen zorg willen verlenen, maar omdat ze zich genoodzaakt voelen om gehoord te worden. Want wie echt betaalbare zorg wil, kiest voor samenwerking — niet voor het culpabiliseren van de mensen die die zorg elke dag mogelijk maken.

Minister Vandenbroucke wil, terecht, buitensporige ereloonsupplementen aanpakken. Niemand verdedigt excessen waarbij patiënten geconfronteerd worden met supplementen tot honderden procenten en meer bovenop het normale tarief. Dergelijke praktijken horen niet thuis in een solidaire gezondheidszorg. Maar het beleid slaat de bal mis door alle artsen over één kam te scheren, en dat ondermijnt het vertrouwen — niet alleen in de artsen, maar in het zorgsysteem als geheel.

De realiteit is dat duizenden artsen, dag in dag uit, hun werk doen met integriteit, medisch professionalisme, met een grote inzet  en een diep ethisch besef.

 De ganse groep wordt nu mee in het verdachtenbankje gezet. Ze verdienen niet om op één hoopje te worden gegooid met de kleine groep die buitensporige supplementen aanrekent. 

De oplossing ligt niet in schuld en schaamte, maar in een eerlijke, werkbare conventie.

Maak toetreden tot de conventie aantrekkelijker door correcte tarieven te voorzien en een faire vergoeding voor alle artsen.

 Zorg voor transparantie naar patiënten toe, en bestrijd misbruik daar waar het voorkomt — niet met een botte bijl.

Het huidige systeem creëert een groeiende ongelijkheid tussen geconventioneerde en niet-geconventioneerde zorg, met als resultaat dat de patiënt door het bos de bomen niet meer ziet.

Als we echt willen bouwen aan een toekomstgerichte, toegankelijke gezondheidszorg, dan is er maar één weg vooruit: constructieve samenwerking met artsen, in plaats van ze te viseren.

Nu voelen artsen zich buitenspel gezet. 

Zonder zorgverstrekkers is er geen zorg. En zonder artsen, geen geneeskunde.

Deze staking is geen schreeuw om meer geld.

Het is een wake-upcall: een gezondheidsbeleid zonder de stem van de zorgverleners is gedoemd te mislukken.

En dat is in niemands belang — zeker niet dat van de patiënt.

Geert Messiaen