Het uitvoeren van een dergelijke maatregel raakt fundamenteel aan een belangrijke discussie over de rol van de overheid, de effectiviteit van sociale maatregelen en de vraag wat “goed beleid” precies inhoudt m.a.w. behoort het geven van korting bons tot de kerntaken van een overheid!

Is dit een goed, zeg maar doordacht wijs beleid? nee - want kortingen op specifieke producten zoals een koelkast of wasmachine voelen aan als ad hoc maatregelen, en zijn eerder gericht op symptoombestrijding dan op structurele oplossingen voor ongelijkheid of energiebesparing.

Dergelijke regelingen neigen naar “symboolpolitiek”: het lijkt sociaal en betrokken, maar pakt de onderliggende oorzaken van ongelijkheid of milieuproblemen niet aan.

Sommige bewindvoerders zullen  het nooit leren - Gratis politiek werkt niet! Gratis politiek kan soms nodig zijn (bijvoorbeeld gratis onderwijs of gezondheidszorg), maar willekeurige kortingen zonder duidelijke visie werken niet.  Ze creëren afhankelijkheid en lossen geen fundamentele problemen op, zoals energiekosten, lage inkomens of slechte toegang tot essentiële middelen.

In plaats van kortingen of bonnen:

Zet in op …

1- Structurele inkomenssteun: Verhoging van minimumlonen of het basisinkomen zou gezinnen meer koopkracht geven, zonder te bepalen waaraan ze hun geld uitgeven.

Zet in op …

2- Duurzaamheidsbeleid: Subsidies of belastingvoordelen op duurzame producten kunnen effectiever zijn dan een eenmalige korting.

Zet in op … 

3- Onderwijs en bewustwording: Mensen helpen bij het maken van energiebewuste keuzes, zodat ze op lange termijn kosten besparen.

Slotconclusie, een wijs beleid zou gericht moeten zijn op duurzame en structurele verandering.

Kortingsbonnen en gratis-politiek kunnen een pleister zijn, maar de echte oplossingen liggen in een breed, goed doordacht en vooral wijs beleid.